“Het 20-jarige model Bianca heeft veel opzien gebaard tijdens haar deelname aan het programma ´Next Top Model´. De Oostenrijkse versie van de modellentalentenjacht liet de dames namelijk in bont over de catwalk paraderen. Een actie waar Bianca liever niet aan mee doet. Dus trok het model haar kleding uit. “
Hoera, staande ovatie! Ophef in de mode-industrie nadat een jong model de strijd aangaat tegen het dragen van bont. Het doodslaan van zielige zeehondjes, de lieve nerts die gekweekt en koelbloedig vermoord worden zodat jij kan pronken met de nieuwe sjaal of jas.
Uiteraard zijn de producenten en de organisatie van het programma allesbehalve tevreden. Dit gaat ongeacht invloed hebben op de verkoopcijfers, wat het enige doel is van de productie ervan. De business is enkel geslaagd als hij lucratief genoeg is, ongeacht alle neveneffecten.
“Onmenselijk, vreselijk, onwaarschijnlijk.” Termen die we steeds terug zien komen als reacties op sociale media als het gaat over dierenleed, zeker wanneer deze gekweekt worden met als doel het produceren van kleding. Een zekere peer pressure in de business houdt het bont weg van Belgische en Nederlandse televisie, maar wat als dit niet het geval was. Zouden we dan massaal bont dragen van deze hulpeloze dieren die hun leven hebben moeten geven voor ons?
Ik vrees ervoor, maar de awareness is al jaar en dag aanwezig bij alle lagen in de samenleving. Alles begint bij deze awareness, hieruit kan men acties gaan ondernemen om bepaalde vooropgestelde doelen te gaan bereiken, zoals het reduceren van bont productie en het slachten van bepaalde diersoorten.
Terwijl dit allemaal vanzelfsprekend is, vraag ik me af waar het verschil ligt met mensen? Zijn we minder empathisch als het gaat om mensenleed dan om dierenleed, of zijn we ons hier gewoon niet bewust van?
We vermoorden ze niet om hun vacht, maar het bloed dat vergaan is door de productie van deze goedkope kleding mag zeker niet onderschat worden.
Is het een gebrek aan awareness is of het egoïsme die vooropsteekt dat we het ethische aspect voorbijgaan? Er bestaan voldoende documentaires en beeldmateriaal waarop te zien is hoe prijzenkloppers hun artikelen vervaardigden. We worden actief geconfronteerd met deze ermbarmelijke omstandigheden, of enkel als we er naar op zoek gaan?
Zou ons consumptiegedrag veranderen indien we actief geconfronteerd worden met de neveneffecten hiervan of zijn we koelbloedig als het gaat om mensenleed maar ethische strijders als het gaat om dierenleed?